خب، الحمدلله!... بسيار خشنودم كه ياران موافق بالاخره رسيدن به فصل برداشت. در اين كارزار البته طي طريقِ سختي شد ولي با اين همه، براي من مثل روز روشن بود با جدّ و جهد دوستانِ هم‌قسم مي‌رسيم به ‌اين نقطه‌ي آرامش عاقبت!... چرا؟... البته جان كلام رو دوستان گفتن ولي بنده هم اشاره‌اي مي‌كنم... اين ملت خواستش مبنايي نداره، بيش‌تر دربندِ فتح و تخريبِ نظمِ جاريه‌ست، انديشه‌ي جايگزينِ بي‌عيب نداره و نداشته هيچ‌وقت، با نهيبي هم جا مي‌زنه في‌الفور، احساسش به باران بهاري شبيهه، تبِ تندش كه فرو نشست، مي‌نشينه به تماشا و آه و ناله؛ همين فقره در اين مُلك شده اسباب اغتشاش…