«وقايع اتفاقيه» پيرامون اوضاع ايران، در سال‌هاي 1291 تا 1322، نوشته شده است که آن را فردي ايراني و البته تبعه‌ي انگلستان، با انگيزه‌ي نگاهباني از منافع دولت متبوع خود، نوشته است. دولت انگليس او را بر «وکالت‌خانه»‌ي خود در شيراز گمارده و مکلفش کرده بود، که از ديد قانوني و اخلاقي، منافع آن دولت را پاس بدارد و گزارش‌هايي را از اوضاع اقليم فارس (ولايات‌جنوبي ايران) گرد آورد و به کمک مأموران و «خفيه‌نويسان» خود، هر هفته يا هر ماه يک‌بار آن‌ها را به سفارت انگلستان بفرستد تا وزارت خارجه‌ي اين کشور بر پايه‌ي گزارش‌هاي وي، اوضاع ايران را، که دروازه‌ي هند نيز بود، زير نظر بگيرد و مأمورانش را دراين‌باره آموزش دهد و از امپراطوري استعماري کشورش پاسداري کند؛ اما به‌هرروي، نويسنده‌ي اين وقايع به پيشرفت و دگرگوني اوضاع ايران نيز دل‌بسته بود.