كسي كه اكنون روبه‌روي آقاي گاليادكين نشسته بود، همان اسباب وحشت آقاي گاليادكين، همان موجب ننگ آقاي گاليادكين، همان كابوس مجسم شب گذشته آقاي گاليادكين، خلاصه خود آقاي گاليادكين بود. اگر آن‌ها را كنار هم مي‌نشاندي، هيچ‌كس نمي‌توانست گاليادكين اصل را از بدل خود، گاليادكين قديمي را از رقيب تازه‌رسيده‌اش، اصل را از تصوير، تميز دهد.