«نمايش‌نامه‌هاي آموزشي» شاخص دوره‌اي از فعاليت تئاتري برشت است كه از يك سو، نسبت به دوره‌هاي قبل و بعد از آن، خشك و به اصطلاح بي‌روح مي‌نمايد، ولي از سوي ديگر، اهم عناصر فكري و نمايشي و زباني همه آثار بعدي او در آن پي‌ريزي شده است.