تاريك بود و تنها آيينه اطاقم با آرش زمانه بن‌بست راه پيدا شب با تبار تاريك از راه شد هويدا در آبگينه چشم افسوس جز سياهي چيزي نمي‌كند نقش ما خفتگان مجبور با تيشه‌هاي پيكار شايد به پا بخيزيم شايد كه دشت ويران با كوششي دوباره طرحي دگر بريزيم