نچه در کمدها پنهان مي‎کنيم تنها لباس‌ها و اشيا نيستند، گاهي خودمان را هم آنجا مي‌گذاريم و کم‌کم فراموش مي‌کنيم که روزي جايي بيرون از آن زندگي مي‌کرديم. در مرد کمدي، مهدي آزاد با نثري شاعرانه و ذهني پرسشگر، داستان‌هايي عميقا انساني را روايت مي‌کند. از مردي که در کمد لباس محبوس مي‌شود و به‌مرور با آن يکي مي‌گردد، تا صاحب کافه‌اي که آرزوي نويسنده‌شدن در سر دارد، از بسته‌اي پستي با محتوايي هراس‌انگيز، تا سگي که خود را فداي نجات بره‌اي مي‌کند، و ناديايي که طعم تلخ بي‌عدالتي را مي‌چشد. اين مجموعه‌داستان کوتاه به کنکاش در زواياي تاريک انزوا، تنهايي، جست‌وجوي هويت و اميد ازدست‌رفته مي‌پردازد. نويسنده، با مهارت، مرز ميان واقعيت و خيال را در هم مي‌آميزد و ما را به جهاني مي‌برد که گرچه غريب مي‌نمايد، اما در آن رگه‌هايي از زندگي روزمره‌ي خودمان را مي‌يابيم. شخصيت‌هاي داستان‌ها، در تلاشي بي‌پايان براي يافتن معنا و هويت، گاه به محوشدگي تن مي‌دهند و گاه با سرسختي در برابر آن مقاومت مي‌کنند. آزاد در لابه‌لاي واژه‌ها و تصاويري که خلق مي‌کند، ما را به تأمل در ماهيت وجود انسان، جايگاه ما در جهان، و حدود شکننده‌ي فرديت دعوت مي‌کند. او با نگاهي موشکافانه و گاه طنزآلود نشان مي‌دهد چگونه انسان‌ها در موقعيت‌هاي دشوار، هم قادر به عشق‌ورزيدن هستند و هم مستعد فراموشي و بي‌تفاوتي. مرد کمدي آينه‌اي است که از زواياي غيرمنتظره، تصويري نامتعارف اما آشنا از زندگي به ما نشان مي‌دهد؛ تصويري که شايد ترجيح مي‌داديم نبينيم، اما نمي‌توانيم از آن چشم برداريم.