رمان محراب جاودانگي مادر با توصيف يک مراسم تشييع از زبان راوي اول شخص شروع مي‌شود: مادري از خانواده‌اي روستايي زندگي را ترک کرده است و بازماندگانش کوشش مي‌کنند از طريق يک آيين، ياد او را جاودانه نگه دارند. فرديناندو کامون (متولد 1935)، نويسنده ايتاليايي، در مقدمه‌اي اختصاصي براي خواننده ايراني، تأکيد دارد که اين کتاب را نوزده بار بازنويسي کرده تا به‌ شکل کنوني‌اش رسيده است. او به ما مي‌گويد که در هر خانواده روستايي مادر ستون و تکيه‌گاه خانواده است، در صورت مرگ مادر، خانواده از هم مي‌پاشد، و جاودانگي از آنِ بزرگان واقعي يعني انسان‌هاي خوب و شريف است. آلبرتو موراويا، نويسنده سرشناس ايتاليايي، درباره اين رمان گفته است که نه فقط با داستاني زيبا که با رماني بي‌عيب‌ونقص سروکار داريم. او اين رمان را يکي از معنوي‌ترين داستان‌هايي مي‌داند که خوانده است. ريموند کاروِر، نويسنده پرشهرت آمريکايي، هم اشاره کرده است که رمان کامون در عين شيريني از لحاظ فني قوي است. ترجمه کتاب حاضر از زبان اصلي يعني ايتاليايي انجام گرفته است.