محور کتاب پيش رو تفسير و ارزيابي اشباح مارکس ژاک دريداست. دريدا در اشباح مارکس در پي احيا يا بازگشتي ديگر به ايده هاي مارکس نيست، بلکه درصدد است با استفاده از فيگور انتقادي مارکس عليه هژموني نوليبرال موضع گيري سياسي کند. او مارکس را «شبح» يا «ديگري» نظم سرمايه داري مي داند که مي تواند همچون روح پدر هملت همواره احضار شود تا در مقابل ژست پيروزمندانه پايان تاريخ فوکوياما، ناتواني ليبرال دموکراسي را در تحقق وعده هايش برملاکند. او مارکسيسم را «وعدهاي رهايي بخش» ميداند که به رغم انحرافات نظري و عملي نبايد از روح «موعودگرايانه» آن دست کشيد. نويسندگان اين مجموعه به ارزيابي اين شيوه خوانش دريدا از مارکس مي پردازند. بنابراين، هدف اصلي کتاب حاضر طرح بحثي درباره مناسبات «واسازي» و «مارکسيسم» است.