براي تسلط بر هر چيزي، ابتدا بايد بر خود تسلط يافت. بر احساسات، افكار و اعمال خود و به گفته آيزنهاور، آزادي به‌راستي فرصتي است براي تمرين خودانضباطي و تسلط بر خود. رايان هاليدي در اين دومين كتاب از مجموعه كتاب‌هاي فضائل رواقي‌گري خود، از قدرت حيرت‌انگيز نظم و ادب‌آموزي خود و كساني كه بر آن تسلط يافته‌اند، تجليل مي‌كند و قدرت خويشتن‌داري را، كه دومين فضيلت از چهار فضيلت يونان باستان (شجاعت، خويشتن‌داري، عدالت و حكمت) است، با زباني شيوا توصيف مي‌كند. اين چهار فضيلت در عين تمايز از يكديگر، كاملا به هم مرتبط و جدايي‌ناپذيرند: انجام دادن كار درست هميشه نيازمند شجاعت است، خويشتن‌داري هم بدون داشتن بينش كافي در انتخاب مسير درست موثر نيست. اگر شجاعت براي رسيدن به عدالت به كار گرفته نشود آن‌وقت چه ارزشي دارد؟ اگر خرد و دانش ما براي تبديل شدن به انساني متواضع به كار گرفته نشود آن‌وقت چه سودي دارد؟ در «قدرت خويشتن‌داري» رايان هاليدي، همچون هميشه، داستان‌هاي شخصيت‌هاي بزرگ تاريخ را به روي كاغذ مي‌آورد تا اين‌بار ما بتوانيم از آن‌ها به‌عنوان ستون‌هاي خودانضباطي، الگوبرداري كنيم؛ شخصيت‌هاي بزرگي چون لو گريگ، ملكه اليزابت دوم، بوكسور فلويد پترسون، ماركوس اورليوس، نويسنده توني موريسون، ناپلئون، اسكات فيتزجرالد، بيب روث و آنگلا مركل. «قدرت خويشتن‌داري» كتابي تاثيرگذار در باب فضائل و ارزش‌هايي است كه رهبران در دنياي امروزي بايد بر آن واقف باشند.