خلقان، صورت اين سخن را گرفته‌اند كه، نشايد كه عالم به زيارت امير آيد، تا از شرور عالمان آن كس باشد كه، او مدد از امرا گيرد و صلاح و سداد او به واسطه‌ي امرا باشد و از ترس ايشان، اول خود تحصيل به نيت آن كرده باشد كه مرا صلت دهند و حرمت دارند ومنصب دهند، پس از سبب امرا او اصلاح پذيرفت و از جهل به علم مبدل گشت...