بسياري از ما با ذهنيت كمبود و محدوديت زندگي مي‌كنيم و تمركرمان بر چيزهايي است كه نداريم چيزهايي از قبيل امنيت مالي، اعتماد به نفس، يك رابطه صميمي و ... كه به احساس ناامني و ناكافي بودنمان دامن مي‌زند. ما مي‌پنداريم كه اگر فقط مي‌توانستيم فلان‌چيز را داشته باشيم خوشحال بوديم اما اندازه‌گيري ثروت با پول يا دارايي‌هاي مادي سبب احساس تخليه روحي‌رواني ما مي‌شود. تلاش مداوم براي بيشتر داشتن به اين معناست كه نفس ما افكار، اعمال و واكنش‌هايي از قبيل احساس واقعي آرامش دروني پذيرش و رضايت را هدايت مي‌كند احساساتي كه ما را از رسيدن به چيزي بزرگ‌تر باز مي‌دارند.