در عنفوان زندگي جهان به شكل سردستي به دو دسته تقسيم مي‌شود: آن‌هايي كه لذت تن ديگري را چشيده‌اند، و آن‌ها كه هنوز نه. بعدش تقسيم مي‌شود به آن‌ها كه عشق را شناخته‌اند و آن‌ها كه هنوز نه. و باز بعدش جهان به دو دسته تقسيم مي‌شود: آن‌ها كه بار اندوهي را به دوش مي‌كشند و آن‌ها كه هنوز نه. اين تقسيمات بي‌چون و چرايند؛ هم‌چون نوار حاره‌اي زمين كه از آن گذر مي‌كنيم. ما سي سال با هم زندگي كرديم. من سي و دو سالم بود وقتي با هم آشنا شديم و شصت و دو سالم بود وقتي مرد...