در قلب اروپا طوفانى برپاست که به برانداختن نظم کهن پيش مى‌آيد، نظمى که بر پى‌هاى لرزانش کليساى بزرگ زمين‌داران و بزرگ مالکان کليسا به پيش‌گيرى فاجعه دست به دست يکديگر مى‌دهند اما با همين دست يارى، هرکدام ديگرى را به کام طوفان مى‌کشند. عصر روشنايى و خرد است، دورانى است که اروپاى «دايره‌المعارف» واپسين مرده‌ريگ پدران قرون ‌وسطي را به تاريکى سردابه کليساها مى‌سپارد و آن‌ها را «گنجينه» مى‌کند، تا هم از دستبردشان جلو بگيرد و هم از اين که دوباره دستاويز شوند. در اين هنگامه آشفتگي خواب‌ها، در اين برخوردگاه گذشته و آينده بر اين برهوت خفته چه خواهد گذشت؟ اگر دري به روي نظم نوين بازكردني باشد آن را چه كسي خواهد گشود؟