دلتنگي‌هاي آدمي را / باد ترانه‌اي مي‌خواند/ روياهايش را / آسمان پرستاره ناديده مي‌گيرد/ و هر دانه برفي/ به اشکي نريخته مي‌ماند/ سکوت/ سرشار از سخنان ناگفته است/ از حرکات ناکرده/ اعتراف به عشق‌هاي نهان / و شگفتي‌هاي بر زبان نيامده / در اين سکوت/ حقيقت ما نهفته است/ حقيقت تو/ و من. احمد شاملو به شاعرانه‌ترين شکل، اشعار «مارگوت بيکل» شاعر آلماني را به فارسي برگرداند و در اين اثر با صداي گرم و طنين گيرايش دکلمه‌اي بي نظير از اشعار ارايه کرده است. بابک بيات هم با سر انگشتان معجزه‌گرش کار ساخت موسيقي اين اثر گرانقدر را بر عهده داشته است. ياد و روان اين دو هنرمند فقيد گرامي و شاد. اين آلبوم سروده‌ بانو "مارگوت بيکل" است که احمد شاملو و محمد زرين بال اشعار آن را ترجمه کرده‌اند. آلبوم در آبان ماه 1364 مجوز خود را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي دريافت کرد و موسسه‌ انتشاراتي فرهنگي هنري ابتکار آن را عرضه کرده است.