مرگ آدمی را فیلسوف می‌کند. حتی سطحی‌ترین آدم‌ها هم در برهه‌ای به رفتن فکر می‌کنند: وقتی می‌میریم چه اتفاقی می‌افتد؟ واقعا باید از مرگ ترسید؟ چطور می‌شود با آن کنار آمد؟ مرگ برای فلسفه آزمونی جدی‌ست. به چه دردی می‌خورد فلسفه اگر نتواند در درک این اتفاق خطیر و مهلک دستگیرمان باشد؟ همان‌طور که مونتنی می‌گوید: تمام حکمت و عقلانیت دنیا در نهایت به این غایت می‌رسد که نهراسیدن از مرگ را به ما بیاموزد.
