برخي از نمايشنامه‌هاي يوجين اونيل براساس تجربه‌هايش از روزگاري‌ است که دريانوردي مي‌کرده. اونيل در آثارش از جوزف کنراد بسيار تأثير پذيرفته و همچون او ماهيت خشن زندگي روي آب را به تصوير مي‌کشد. اونيل نشانمان مي‌دهد که محدود بودن محيط و روابط چطور باعث شکل‌گيري تعصب، سوءظن و ترس مي‌شود، گرچه روابط نزديک و به‌هم‌پيوسته در آثار او پررنگ است. نمايشنامه‌هاي اين کتاب مضامين موبي ديکِ هرمان ملويل، به‌خصوص بيگانگي انسان‌ها با طبيعت، را به يادمان مي‌آورند.