ساکنان سبزه‌زارهای بهشت، مزرعه بتل را مکانی نفرین‌شده و فرزندان‌شان آن‌جا را جنی می‌دانستند. با آن‌که آب سالم و خاک خوب و حاصل‌خیزی داشت، هیچ‌یک از اهالی دهکده تمایلی به آن‌جا نشان نمی‌داد و کسی در خانه آن مزرعه ساکن نمی‌شد، چون زمین و خانه‌هایی که از آن‌ها نگه‌داری شده، علاقه کسی را جلب کرده، روی خاکش عرق ریخته شده و سرانجام ترک شده باشند، همیشه مکانی غم‌بار و ترسناک تصور می‌شوند...
