وقتی به گلدان‌های مشابه یونانی سیاه و قرمز نگاه می‌کردم، شروع به فهم تمایزها کردم. با مطالعه بیشتر، این شانس را به دست آوردم که راز آن‌ها را بفهمم. برای مثال، طراحی روی یک گلدان، به‌جای سربازان، اسب‌ها یا خدایان، دو زن با ژستی حیرت‌انگیز و مدرن را به نمایش گذاشته بود. همان‌طور که آن‌ها به موسیقی چنگ گوش می‌دادند یکی از آن‌ها پشت دیگری ایستاده بود و چانه‌اش را بر شانه دیگری تکیه داده بود؛ دقیقا همان‌گونه که دخترانم گاهی کنار هم می‌ایستند. وقتی این ژست را در آثار باستانی دیدم باعث شد که دوران باستان دیگر از من دور نباشد. وقتی واقعا ایستادم و نگاه کردم، دنیا به نظرم خیلی جالب‌تر آمد.
