شاه اسماعيل شروان و ارمنستان و آذربايجان را، آسان‌تر از آنچه خود مى‌پنداشت گرفت و در تبريز به سلطنت نشست. از اين تاريخ آرزوى جد و پدرش، كه مى‌خواستند در خاندان خويش سلطنت صورى را نيز بر سلطنت معنوى بيفزايند، به حقيقت پيوست و مذهب شيعه به پشتيبانى شمشير، مذهب رسمى ايران شد. از آن پس نيز، چنانكه پيش از اين اشاره كرديم، در مدتى كمتر از ده سال بر سراسر ايران دست يافت و تمام مردم را به قبول مذهب شيعه مجبور كرد.