دو ياکريم توي ايوان خاله لانه کرده‌اند. خاله زبان ياکريم‌ها را هم ياد گرفته است. صداي ياکريم‌ها را تقليد کرد. ذوق‌زده گفتم: «واي چه خوب! کاش ما هم ايوان داشتيم.» بعد از رفتن خاله امير گفت: «بد نيست ما هم ياکريم داشته باشيم!» با لبخندي که هميشه روي لب دارد رفت آشپزخانه، با يک مشت برنج برگشت.