ناگفته‌ها، گفته مي‌شوند. و رازهاي مگو از پرده بيرون مي‌افتند. و مثل تكه‌هاي پازل چيده مي‌شوند كنار هم! آن كه به عشق تظاهر مي‌كند. و خيانت را جذابيت زندگي مي‌شمارد. هرگز درك نمي‌كند كه طرف مقابل و همراهش. نه از روي حماقت، كه از سر اعتماد. به او تكيه داده و باورش كرده است. شايد اين تفاوت در اصالت آدم‌هاست. كه يك نفر نه دل مي‌شكند و نه تظاهر مي‌كند. نه خيانت مي‌كند و نه با دروغ زندگي را مي‌گذراند. و پاي اين اصالت مي‌ايستد حتي اگر. او را متهم به حماقت و بي‌عرضگي كنند. ناگفته‌هاي مگو مانند تكه‌هاي گم‌شده كنار هم مي‌نشينند. و عشق‌هاي دروغين و روياهاي خيالي. از پرده بيرون مي‌افتند. ديگر از آن عشق‌هاي آتشين. تنها چيزي كه باقي مي‌ماند. رد پايي‌ست محو. از رويارويي شكل نگرفته!