درباره‌‌ی ديوان سالاري و نظام اداري در روزگار صفويه 2 (2 جلدي)

چنان‌كه در كتاب نخست گفته شد، تاريخ‌نگاري در ايران، شاه محوري، فرد گرايي، ناديده انگاشتن جامعه‌شناسي تاريخي، در سايه قرار دادن روان‌شناسي شخصيت‌هاي بزرگ تاريخي ، بي‌اعتنايي به چرايي و چگونگي فلسفه تاريخ، غلبه شيوه‌گزارشي روايي ، كمبود شديد تاريخ‌هاي محلي و موضوعي و خاص و نظاير اين بازنگري در تاريخ‌نگاري ايران را ناگزير مي‌كند.

آخرین محصولات مشاهده شده