هنگامي كه نمايش‌نامه دست‌هاي آلوده مرا نشان مي‌دادند، بازي بازيگران به حق مورد تحسين قرار گرفت، اما در مورد خود نمايش‌نامه ترديدهايي حاصل شد كه آيا ضد‌كمونيستي است يا نه. منتقدان چپ افراطي و منتقدان مطبوعات بورژوايي مترصد بودند كه ببينند طرف مقابل چه مي‌گويد. عاقبت دسته اول نتيجه گرفتند كه نمايش‌نامه بر ضدحزب آن‌هاست‌ـو اين استنباط مطلقا مغاير نيت من بود‌ـ و آن وقت گروه ديگر آن را به عنوان يك نوع ماشين جنگي ستودند و هلهله كردند و با اين عمل خود به استنباط آن‌ها صحه گذاشتند. از آن زمان به بعد، اين ‌نمايش‌نامه عملا داراي معنايي شده است كه هرگز نتوانستم آن را تغيير دهم. ـژان پل سارتر درباره نمايش‌نامه