در كتاب پيش‌رو قرار نيست برمبناي چارچوبي زبان شناختي يا معرفت شناختي به صحت و سقم ترجمه‌ها پرداخته شود تا سرانجام فهرستي از مترجمان خوب و بد فراهم آيد. پس اگر از خيانت در ترجمه سخن رانده مي‌شود مسئله عدم وفاداري به كلمه يا زبان مبدا نيست بلكه مسئله بر سر مختل كردن يك امكان است و اگر از اخلاق يا اتيك در ترجمه سخن به ميان مي‌آيد دقيقا در همين برداشت متفاوت از وفاداري و خيانت است كه اين اخلاق معنا مي‌يابد.