فرهنگ پديده‌اي است چنان گسترده و گوناگون و چنان ژرف و پرمعنا که هر پديده‌ي ديگري در جهان به شکلي در چارچوب آن جاي مي‌گيرد. انسان‌شناسي نيـز شاخه‌اي است که توانسته برخلاف «فرهنگ‌شناسي» اقبال پذيرفته شدن در دانشگاه و محافل علمي را بيابد. به اين ترتيب، اين رشته چه در آکادمي و چه در کنار آن، در طول بيش از صدوپنجاه سال رشد کرد و کاربردهاي زيادي يافت. اما اين فرايند زماني واقعاً به ثمر رسيد که انسان‌شناسي از دهه‌ي 1960، با چرخشي اساسي، ديگر خود را به موضوع «فرهنگ‌هاي دوردست» و «ابتدايي» محدود نکرد و به سمت شناخت و تحليل پديده‌هاي مدرن، در همه‌ي پهنه‌هاي فرهنگي، و پيوند و تأثيرشان بر يکديگر پرداخت. افزون بر اين، انسان‌شناسي با رشته‌هاي بي‌شمار ديگري رابطه‌ي عميق برقرار کرد و در جهان پيچيده‌ي کنوني توانست نماينده‌ي اصلي تفکر بين‌رشته‌اي در دانشگاه و در محيط‌هاي پژوهشي و کاري شود: از پزشکي تا شهر، از هنر تا عواطف، از ميراث فرهنگي تا مديريت و سياست. در اين کتاب هدف نشان دادن اين گوناگوني از خلال گروه بزرگي از تحليل‌هاست که جنبه‌هاي بسيار متنوع زندگي معاصر را از ديد فرهنگ و کاربردهاي امروزين آن مي‌شکافند و صرفاً در بند نظريه‌هاي انتزاعي باقي نمي‌مانند. از اين رو، کتاب مي‌تواند هم براي دانشجويان و متخصصان حوزه‌هاي مربوط به فرهنگ مفيد باشد و هم براي ساير دوستداران اين موضوع.