ژاک دریدا از جمله متفکرانی است که ذیل جریان موسوم به پساساختارگرایی فرانسوی و به واسطهی پروژهی واسازی، بخش زیادی از فرضیات سنتی فلسفه را به چالش میکشد. در این کتاب که حکم درآمدی خلاقانه بر آثار فیلسوف را دارد، سایموت گلندینینگ به نقش دو گانهی آثار دریدا هم در ساخت و هم در واسازی میراث فلسفی غرب اشاره میکند. او از دریدا در برابر بسیاری از نقدها و اتهامات دفاع میکند و نشان میدهد که این مضامین ظریف و راهبرد انقلابی آثار او هستند که چنین واکنشهایی را موجب شدهاند.
