اريک فوگلين در کتاب "درآمدي بر دانش نوين سياست" از نسبت علوم سياسي با فلسفي تاريخ سخن مي‌گويد و سياست را نه در چارچوبِ نهادهاي سياسي روز، بلکه در چشم‌اندازي تاريخي و فلسفي مورد بررسي قرار مي‌دهد تا از اين طريق به ريشه‌هاي فکري و ساختاري حاکم بر نهادهاي سياسي قرن بيستم برسد و همچنين با نگاهي انتقادي به آنچه از ديدگاه او مانع فهم درستِ مباحث سياسي شده است بپردازد. کتاب "درآمدي بر دانش نوين سياست" متن مکتوبِ درس‌گفتارهاي سال 1951 اريک فوگلين در دانشگاه شيکاگو، با موضوع حقيقت و نمايندگي، است. خواندن کتاب "درآمدي بر دانش نوين سياست" بابي را مي‌گشايد به روي اصلي‌ترين مباني نظري فوگلين در زميني سياست و فلسفي سياسي. اين کتاب، چنانکه در مقدمي محمد صبوري بر ترجمي فارسي آن اشاره شده است، "دروازه ورود خواننده به دنيايي از مفاهيم و استدلال‌ها خواهد بود که فوگلين براي فهم وضعيت سياسي روزگار خود و پيش‌بيني رويدادهاي آينده به کار مي‌گيرد." متن اصلي کتاب "درآمدي بر دانش نوين سياست" اولين بار در سال 1952 منتشر شده است.