اين‌کتاب 4 فصل دارد که نويسنده در آن‌ها، جنبش‌ دانشجويي ايران را از سال 20 تا مقطع پيروزي انقلاب اسلامي به‌طور تاريخي بررسي کرده است. فصل اول کتاب، تاريخچه مختصر جنبش دانشجويي ايران را در بازه زماني تاسيس دانشگاه تهران (1313) تا کودتاي 28 مرداد 1332 را شامل مي‌شود. در فصل دوم هم نويسنده بازه زماني بررسي خود را از کودتاي 28 مرداد تا تابستان سال 1339 قرار داده است. در سال 39 فضاي سياسي کشور بازتر شده بود. فراز و فرود جنبش‌ دانشجويي، نقش دانشجويان در نهضت مقاومت ملي و بررسي حرکت‌هاي سال 32 به‌ويژه 16 آذر دانشکده فني دانشگاه تهران از جمله مسائلي هستند که در دومين فصل کتاب، به آن‌ها پرداخته شده است. تحولات جنبش دانشجويي از سال 39 تا 42 هم موضوع سومين فصل کتاب است و در فصل چهارم هم رشد گرايش‌هاي قهرآميز جنبش دانشجويي ايران و رشد جنبش بين دانشجويان ايراني خارج از کشور، مورد بررسي قرار گرفته است.