«اين منم، خوشبخت‌ترين زن دنيا، كه در تاريك و روشن جاده‌اي كه به آسمان وصل مي‌شود، در حالي كه احساس مي‌كنم خود بهشت را در كنار دارم، همراه نيمه ديگر وجودم به دالان بهشت مي‌روم.» ارزش وصل نداند مگر آزرده هجر مانده آسوده بخسبد چو به منزل برسد