شعر چيزي است كه در خيابان راه مي‌پويد. موج مي‌زند. از كنارمان مي‌گذرد. در دل هر چيز رازي نهفته است و شعر آن راز نهان است. از كنار مردي مي‌گذرد. به زني مي‌نگرد. مسير اريب سگي را از پيش مي‌داند و در تمام اين جلوه‌هاي زندگي شعر پديدار است. زيرا گستره شعر بي‌پايان است. مي‌تواند ما را در چارچوب دري در بامدادي سرد بنشاند،...