ما كارهاي زيادي مي‌كنيم كه برامون خوب نيست. اين كار رو مي‌كنيم چون پدر مادرمون از سن پايين بهمون ميگن؛ پدر و مادرمون، كليساهامون، رهبرهامون، همه به ما ميگن كه برامون لازمه. پس ما حرف‌شون رو باور مي‌كنيم و ايده‌ش توي مغزمون حك ميشه. تو فكر مي‌كني كه اين برات لازمه چون فقط اين رو بهت گفتن. بهمون ميگن: «اين ابراز عشقه؛ ابراز عشق غايي به كسي كه همه تلاش مي‌كنيم تا بهش برسيم.» اما اين چه‌طور مي‌تونه معني داشته باشه؟ بگي: «من دوستت دارم، براي همين تو مال مني و هرگز نبايد من رو ترك كني يا هيچ‌وقت نمي‌توني كس ديگه‌اي رو دوست داشته باشي. محدودي و من مالك توام.» من مالك توام و ازدواج يعني اين.