اين کتاب روايت خاطرات شيرين و خواندني دوران کودکي حسين پاپلي يزدي در محله‌اي فقيرنشين در شهر يزد است. پاپلي دانش‌آموخته‌ي جغرافيا در ايران و استاد مدعو دانشگاه سوربن است. وي در سال 1327 خورشيدي در يزد به دنيا آمد و دوران کودکي و نوجواني خود را در آنجا گذراند. او در اين کتاب به روايت خاطرات خود از محله قديمي‌‌اش در شهر کهن يزد مي‌پردازد. نام کتاب نيز برگرفته از عنوان يکي از خاطرات نويسنده يعني «شازده حمام» است. در بخشي از کتاب مي‌خوانيد: «بچه، منو کشتي! پدرم را درآوردي! آخر چرا اين‌قدر اذيت مي‌کني؟ چرا توي کوچه با بچه‌ها دعوا مي‌کني؟ چرا بيني و صورتت را خوني و مالي کردي؟ لباس‌هايت را چرا خاکي کردي؟ چرا شلوارت پاره شده؟ اين‌قدر منو اذيت نکن! اين‌قدر منو آزار نده!" مادر دست بچه‌ي شش‌ساله‌اش را گرفت و از سر کوچه او را دوان‌دوان به خانه آورد. با آب حوض صورتش را شست و خون‌هاي بيني و لبش را پاک کرد. حوضي که يک ماه بود آبش عوض نشده بود. آب بوگندويي که سقاها با مشک آورده بودند. هر مشک سي شاهي. پدر بچه مرده بود. حدود يک ماه بود...» اين کتاب را انتشارات «پاپلي» و انتشارات «گوتنبرگ» منتشر کرده‌اند.