من چيس كوپرم و از آنجايي كه اين دومين دفتر خاطراتم است (بابايم هنوز اصرار مي‌كند اسمش را بگذارم تاريخچه)، پس بايد تويش اتفاق‌هاي يك ماه گذشته را بنويسم. خب بله، اما قبلش يك خرده هم درباره‌ي خودم مي‌گويم. هنوز يازده‌ساله‌ام و هنوز هم اسكلتي و لاغرمردني! كاش اقلأ نينجا بودن يك پره گوشت به تنم مي‌آورد، ولي خب، چه كنم كه نياورده!!! بهتر! فكرش را كه مي‌كنم مي‌بينم يك نينجاي چاق آن‌قدرها چنگي به دل نمي‌زند... اما بخت اين‌قدرها هم با چيس كوپر نينجاي شماره‌ي يك مدرسه يار نيست. به‌زودي شورشي در مدرسه بيوكن اتفاق مي‌افتد. شورشي كه دزدهاي دريايي و نينجاها را در مقابل هم قرار مي‌دهد.