نمي‌توانم از نوشتن داستان نخستين گام‌هايم در زندگي شخصي صرف نظر كنم، هرچند كه به آساني مي‌شد از اين كار خودداري كرد. اما اطمينان دارم كه اگر صد سال هم عمر كنم بار ديگر سرگذشتم را نخواهم نوشت. نهايت خودپرستي است كه آدم بدون هيچ شرمي درباره خودش بنويسد. فقط بر اين مبنا مي‌توانم خودم را تبرئه كنم كه هدف من از نوشتن، با هدف ديگران، كه جلب توجه تحسين خوانندگان است، فرق دارد.