مطالعه‌ي اجتماع انساني در سده‌ي بيست‌ويکم وارد عرصه‌ي تازه‌اي شده که انگار بازتعريف جامعه‌شناسي، اجتماع، دولت - ملت، گروه‌هاي انساني و ... را الزامي کرده‌است. جان اري، جامعه‌شناس شهير انگليسي در کتاب "جامعه‌شناسي فراسوي جامعه‌ها: جابه‌جايي‌ها در قرن بيست‌ويکم" با نيت و قصدي ويژه و راديکال به سوي تدوين مانيفستي حرکت مي‌کند که جامعه‌شناسي تحرک‌هاي گونه‌گون اجزاي مختلف حاضر و غايب در محيط انساني را توضيح دهد. اري در تعريف و معناي "جامعه‌شناسي"، "امر اجتماعي" و بسياري از اصطلاحات پيشيني و جاافتاده‌ي ديگر در محافل علمي و دانشگاهي تشکيک کرده و با پرسش‌هاي متعدد و مکررش سعي مي‌کند توضيح دهد چرا چنين مانيفستي الزامي‌ست و چرا در بحث پيرامون جامعه، مفهومي به نام "مابعد جامعه‌اي" وجود دارد. جامعه‌شناسي فراسوي جامعه‌ها با رفتن سراغ بسياري از ابژه‌ها، تصاوير و زوائد مستقر و مستتر در بافت‌ها و لا‌يه‌هاي رويي و زيرين، آينده‌نگرانه از حرکت‌هايي حرف مي‌زند، آن هم با مثال‌ها و مصداق‌هاي فراوان، که خواه ناخواه چنان دگرگون‌کننده‌اند که ساختار "امراجتماعي به مثابه جامعه" جايش را به "امر اجتماعي به مثابه تحرک" خواهد داد. جان اري در اين کتاب در هفت فصل ابتدا مفصل‌بندي‌هاي مانيفست عظيمش را انجام مي‌دهد و درنهايت آن چيزي که پرابلماتيک جامعه‌شناسي فراسوي جامعه‌ها را هم‌چون يک دستورالعمل برمي‌سازند با هدف‌گذاري روي اصل تمايزهاي سياسي و تحرکات اجتماعي تبيين مي‌کند.