پيتر هاندکه جهاني از آثار ادبي ابسورد، مينيمال و سبک رمان نو را در ذهن دارد که عصاره همه آن ها را مي‌توان در آثار او به‌ويژه در تکرار يافت. "تکرار "شيفته مي‌کند و مي‌راند؛ با خواننده مي‌ستيزد و از او مي‌گريزد؛ همچون موجودي زنده پيش چشم مخاطب رنج مي‌کشد و رنج مي‌دهد؛ سياهچالي است که مخاطب را در خود اسير و ذهن او را روشن مي‌کند و چنان درخشان است که چشم را خيره مي‌کند؛ آن سان که همه چيز و هيچ چيز را در آن مي‌توان و نمي‌توان ديد.