كرولاين با مشكلي عجيب روبه‌رو شده است، صدايي بيرون از سرش افكار او را مي‌خواند و ماشين تحريري همه‌چيز را ثبت مي‌كند. بي‌آنكه بخواهد شخصيت يك رمان شده است. او كه تازه كاتوليك رومي شده است، نمي‌داند كه اين صداها تجلي تقدس است يا راوي جنون، اعتقادات مذهبي جديد باري بر دوش او گذاشته و خلاقيت سركشش كه راهي براي بروز نمي‌يابد كلافه‌اش كرده است. آيا نويسنده سايه‌اي از خداوند است كه همچون او شخصيت‌هايي خلق كرده و به سمت سرنوشت هدايتشان مي‌كند؟