امویان برای توجیه اعمالشان نیازی به فتوای شرعی نداشتند. اما عباسیان به توجیه شرعی نیاز داشتند تا روا بدارد که هرکدام از مخالفانشان را که خواستند به قتل برسانند. و از همین رو، وظایف دینیای را برای تحکیم سلطهشان به وجود آوردند که از جمله آنها شغل حِسبَه و مُحتسِب بود.
