امروزه بيش از هر زمان ديگر نياز مبرمي به بررسي صحيح تاريخ در ايران احساس مي‌شود.براي اين امر دلايل متعددي وجود دارد؛ نخست آن‌که در عصر حاضر،ايرانيان نسبت به مسائل ملي استثمار و آگاهي تازه و بيشتري بروز داده اند. علت اصلي اين موضوع بيداري توده‌هاست نسبت به اهميت مقام آنان در جامعه و مسئوليت روز افزوني که آنان مي‌بايد در امور سياسي و اجتماعي در اين کشور بر عهده گيرند. با آن‌که بيداري ملي در گذشته هرگز از اين مملکت رخت برنبسته بوده، ليکن بيشتر در اذهان نخبگان و صاحبان قدرتي که اساسا به مقتضاي نفع شخصي و براي بقاي نفس بر اين کشور فرمان مي‌راندند وجود داشته است.تغيير وضعي که امروزه پيش آمده ايجاب مي‌کند که اذهان توده‌هاي مردم نسبت به رويدادهاي واقعي تاريخي روشن گردد تا آنکه بهتر بتوانند در دوران‌هاي راستين به خود وجامعه بنگرند. مردان و زناني که در حال حاضر در ايران زندگي مي‌کنند ديگر (رعيت) نبوده،بلکه شهروند و تبعه هستند،و هرگاه کسي از تاريخ جامعه خويش و محيط وسيع تر آن بي اطلاع باشد نمي‌تواند تبعه‌اي هوشمند و دل آگاه باشد. دوم آنکه، دستگاه پيچيده و وسيع فعاليت‌هاي دولت و مقامي که ايران مي‌خواهد در قاره‌ي آسيا و به طور کلي در جهان حفظ کند، براي اجراي نقشه موفقيت‌آميز خود نياز به خردمندي و بصيرتي وافر دارد. ادراک و شناخت تاريخ به اين مهم مدد مي‌کند.معرفت نسبت به فعاليت‌هاي آدمي در گذشته بهترين وسيله را براي درک وفهم فعاليت‌هاي کنوني او در اختيارش مي‌نهد. کشور ايران در خلاء وجود ندارد.