بچه‌هاي عموتام که در 1938 منتشر شد، اولين کتاب ريچارد رايت است که به‌خاطر تصويرسازي قدرتمند و دروني خود از تجربه سياه‌پوستان، براي او شهرت جهاني آورد. رايت امروزه در شمار يکي از بزرگ‌ترين نويسندگان امريکايي قرن بيستم است. او ريشه نفرت شيطاني و هول‌آوري را که سفيدها نسبت به سياه‌ها در خود احساس مي‌کرده‌اند، يافته است، و با تبر تيزِ کلمات، ضربه‌هاي مهلکي بر اين ريشه فرود آورده است. در بچه‌هاي عموتام همواره يک «قانون» هويداست و آن «حق نداشتن سياه‌پوستان است. سياه بايد رنج ببرد و در برابر سفيدها همچون بنده و رعيت، اظهار عجز و حقارت کند.