وقتي به قلبم نگاه مي‌كنم در آن روزهاي آكنده از تنفر و كينه هيچ‌گاه تصور نمي‌كرد اين آيينه زنگار بسته دوباره بتواند شفاف شود. وقتي به عشقم، نگاه مي‌كنم در آن لحظات پر تب و تاب مي‌بينم كه عشق نيز ريشه‌اي داشت به اندازه نفرت و من با نفرت عاشق شدم. سال‌ها گذشت و از يك قطره عشق كه ناخواسته و ندانسته چكيد بر وجودم تمام زنگار قلبم زدوده شد بي‌آنكه خود باعث آن باشم. گاه تصور مي‌كني كه از انتقام سبك مي‌شوي اما چنين نيست، براي هيچ‌كس! اين تنها نيروي عشق است كه مي‌تواند چرك‌هاي نشسته بر دل را چنان بزدايد كه كينه تبديل شود به عشق و از عشق، به يكي شدن... اين بود تنها دليل و بهانه من براي باز آمدن، براي ماندن!