كارلو كاسّولا يكى از برترين نويسندگان نسل بعد از جنگ جهانى دوم ايتالياست و او را از پيشاهنگان جنبشى مى‌دانند كه در فرانسه، به شيوه‌اي ديگر، نام «رمان نو» گرفت. آثارش كه عمدتاً درباره زندگى مردم عادى توسكاناى ايتالياست سرشار است از تصويرهاي دقيق و گيرا با بهره‌گيرى فراوان از كنش. عنصر مهم در آفريده‌هايش پرداختن به مضامين زندگي سخت مردم توسكاناست كه به هسته‌ي اصلى فرهنگ ايتاليايى بعد از جنگ تبديل شد. كاسّولا واقعيت را، بدان‌گونه كه هست، مي‌بيند و بازنمايي مي‌کند بى‌‌آنكه در دام آرايه‌ها و صنايع بيانيِ سبكى بيفتد. آثار او نه‌تنها درد و رنج شهروندان عادى، بلكه سرخوردگى روشنفكران ايتاليايى را برجسته مي‌کند كه در دوره فاشيسم مجال چندانى براى بيان آزادانه نداشتند. «برش جنگل» حكايت زندگى پنج مرد در جنگل توسكاناست كه به بريدن درخت‌ها و فروش چوب و آماده‌كردن زمين براى دورِ بعدي مشغول‌اند. گولى‌يلمو، قهرمان داستان، خود را غرق كار كرده است تا غم مرگ همسرش را فراموش كند.