کتاب پيش رو مجموعه‌اي از ده مقاله‌ي هاروارد را که به مديران تازه‌کار کمک مي‌کند تا مسير پيش روي خود را با دانش و آگاهي بيشتري طي کنند و در اين مسير از راهنمايي و اطلاعاتي درست بهره‌مند شوند، در خود جا داده است. رهبرشدن، حتي براي بااستعدادترين افراد، فرايندي طاقت‌فرسا و البته پرسود است که يادگيري و رشد شخصي مستمر جزئي از آن است. آزمون اوليه در طول اين مسير به‌اندازه‌اي بديهي است که اغلب آن را فراموش مي‌کنيم: رئيس‌شدن براي اولين بار. اين موضوع تأسف‌انگيز است؛ چراکه آزمون‌هاي موجود در اين مسير، هم براي شخص و هم براي سازمان، پيامدهاي جدي دارد. اولين مناصب مديريتي مديران اجرايي تأثيراتي هميشگي بر آن‌ها مي‌گذارد. پس از چند دهه، ماه‌هاي اول مديريت خود را به‌صورت تجربه‌هاي تحول‌ساز به ياد مي‌آورند که فلسفه و سبک رهبري آن‌ها را به‌گونه‌اي رقم زده که همچنان بر شغلشان تأثير مي‌گذارد. اگر کسي به‌دليل عملکرد و صلاحيت‌هاي فردي قوي ارتقا يابد، اما با مسئوليت‌هاي مديريتي وفق پيدا نکند، سازمان‌ها هزينه‌هاي انساني و مالي هنگفتي متحمل مي‌شوند. با توجه به دشواري اين گذار، اين شکست‌ها عجيب نيست. از مديران تازه‌کار درباره‌ي روزهاي اول رئيس‌شدنشان بپرسيد يا از مدير اجرايي ارشدي بخواهيد احساسش را هنگام مديرشدن به ياد آورد. اگر صادقانه پاسخ دهند، داستان بي‌نظمي و سردرگمي طاقت‌فرسايي را خواهيد شنيد. مسئوليت جديد آن‌ها به‌هيچ‌وجه مطابق انتظاراتشان نبوده؛ بلکه به‌حدي بزرگ بوده که هيچ‌کس به‌تنهايي از پس آن برنمي‌آيد. مديران تازه‌کار، هم‌زمان با عبور از فرآيند سخت رئيس‌شدن، با يادگيري پذيرش تصورات اشتباه، به برتري درخورتوجهي مي‌رسند؛ اما با توجه به ماهيت چندلايه‌ي مسئوليت‌هاي جديدشان، همچنان در حل معماي مديريت اشتباه مي‌کنند. اشتباه‌کردن، هرقدر هم در فرايند يادگيري مهم باشد، مسئله‌اي جدي است. متأسفانه، تحقيقات نشان مي‌دهد تعداد بسيار کمي از مديران تازه‌کار درخواست کمک مي‌کنند. اين هم تا حدودي نتيجه‌ي يکي ديگر از تصورات اشتباه است: انتظار مي‌رود رئيس همه‌ي جواب‌ها را بداند و براي همين، درخواست کمک نشانه‌اي قطعي از اشتباه‌بودن ارتقاست. البته مديران باتجربه مي‌دانند هيچ‌کس همه‌ي پاسخ‌ها را نمي‌داند. اطلاعات مدير در طول زمان و با تجربه به دست مي‌آيد.