نشد ديگر..گاهي نمي‌شود...هر قدر هم كه سعي كني،نمي‌شود.. هدف من از نوشتن زندگي‌ام ،تبرئه كردن خودم نبود،هر چند كه در پايان،نا‌خواسته تبرئه شدم و حتي دلم براي خودم سوخت.احتمالا هيچكس در آن شرايط،نمي‌توانست بهتر از آني باشد كه من بودم...هيچكس.. هدفم آموزش و درس عبرت دادن و پر كردن اوقات فراغت اهل مطالعه يا خود را به رخ خدا كشيدن و اذيت‌هايش را به او يادآوري كردن هم نبود.. من سعي كردم خودم را بگويم تا سر‌انجام بتوانم گره گلويم را باز كنم و تكيه بدهم بگويم:آخ خدا ...راحت شدم...