دو باتن در اين كتاب تلاش فراوان براي دستيابي به منزلت اجتماعي را بررسي مي‌كند؛ جستجويي كه بيش از آسايش مادي، با عشق سروكار دارد. او به اضطرابي جهان‌شمول مي‌پردازد كه به ندرت آشكارا از آن صحبت مي‌شود: نگراني از اينكه ديگران درباره ما چه فكري مي‌كنند، آيا بر اساس قضاوت آنها، ما فردي موفق هستيم يا شكست خورده، برنده‌ايم يا بازنده. نويسنده كتاب «سير عشق»، براي اثبات نظريه‌اش از تاريخ غرب و انديشه‌هاي سنت آگوستين تا ماكياولي و آنتوني رابينز بهره مي‌گيرد. دو باتن هنگامي كه از فضايل مردم‌گريزي هوشمندانه، ارزش هنر، يا چرخاندن لابستر كنار ساحل صحبت مي‌كند، نه‌تنها اوقات سرگرم‌كننده‌اي را فراهم مي‌آورد، بلكه بسيار مفيد و ضروري است. دو باتن در اين كتاب، راهكارهاي هوشمندانه‌اي را كه افراد براي سركوبي نگراني‌هايشان در مسير جستجوي خوشبختي پيش گرفته‌اند، مطرح مي‌كند. در بخشي از كتاب مي‌خوانيم: «اگر از فكر شكست مضطرب مي‌شويم، به اين دليل است كه موفقيت، تنها محرك واقعي جهان است تا حُسن نيتش را به ما ارزاني كند. پيوند خانوادگي، دوستي و يا جذابيت، شايد گاهي محرك‌هاي مادي را غيرضروري جلوه دهند، ولي فقط يك مثبت‌انديش بي‌عقل مي‌تواند براي تامين هميشگي نيازهايش بر اين عوامل تكيه كند. انسان‌ها بدون اينكه دلايل قوي براي لبخند زدن داشته باشند، به ندرت لبخند مي‌زنند».