تاريخ تكرار نمي‌شود، ولي درس مي‌دهد. در قرن بيستم، دموكراسي‌هاي اروپا به ورطه فاشيسم و نازيسم و كمونيسم سقوط كردند. تاريخ اروپا قرن بيستم نشان مي‌دهد كه جوامع ممكن است از هم بپاشند، دموكراسي‌ها ممكن است سرنگون شوند، نظام‌هاي اخلاقي ممكن است فرو بريزند، و انسان‌هاي عادي ممكن است خود را در موقعيت‌هايي غيرقابل تصور بيابند. تاريخ هم مي‌تواند آگاهي بدهد و هم هشدار. ما از اروپايي‌هاي قرن بيستم عاقل‌تر يا باهوش‌تر نيستيم كه شاهد بودند مردم‌‌سالاري چطور تسليم تماميت‌خواهي شد. اما مزيت ما بر اروپايي‌هاي قرن بيستم آن آست كه مي‌توانيم از تجربيات آنها درس بگيريم تا در برابر پيشروي استبداد پايداري كنيم.