کتاب از حال بد به حال خوب نوشته دیوید برنز روانپزشک امریکایی است. برای معرفی محتوای این کتاب کافی است به عنوانش اعتماد کنید. چهکسی است که از حال بد فراری و به دنبال حال خوب نباشد؟ دیوید برنز در کتاب از حال بد به حال خوب با روشهای شناختدرمانی به شما میآموزد که چگونه به حال خوب برسید. این کتاب یکی از معروفترین و کلاسیکترین کتابها در حوزه خودیاری و توسعه فردی است و افراد زیادی آن را مطالعه کردند و از تکنیکهای آن نهایت استفاده را کردهاند. خلاصه کتاب از حال بد به حال خوب یکی از خوبیهای این کتاب این است که میتوانید به بخش مورد نظرتان در کتاب بروید و بدون مطالعه بخشهای دیگر از محتوای کتاب بهره بجویید. موضوعاتی که در کتاب از حال بد به حال خوب به آنها پرداخته شدهاند شامل: افسردگی، فوبیا، تنبلی، ضعف در اعتماد بهنفس، کنار آمدن با آدمهای دشوار و ضعف در مهارتهای ارتباطی است و هر کدام از این موارد را با تکنیکهای CBT (شناختدرمانی) برایشان راهحلی ارائه داده است. یک قسمتی از کتاب هم به داروهای افسردگی پرداخته است. زبان این کتاب به گونهای است که هم مخاطب عادی هم رواندرمانها میتوانند از آن استفاده کافی را ببرند. اصول شناختدرمانی اصل اول شناختدرمانی این است خلق و خوی انسان بر اساس شناختها و افکار او شکل میگیرد و افکار شما بر اساس نگرشهایتان شکل میگیرد. پس برای فرار از حال بد به حال خوب نیاز است در ابتدا نگرشتان را تغییر دهید. اصل دوم شناختدرمانی این است که زمانی احساس افسردگی میکنید که افکارتان تحت تاثیر منفیگرایی باشد. و اصل سوم بر این پایه استوار است که افکار منفی شما عموما بر اساس تفاسیر غلط و تحریفها اتفاق میافتد. بهترین ترجمه از حال بد به حال خوب کتاب از حال بد به حال خوب نشر آسیم که توسط مهدی قراچه داغی ترجمه شده است را میتوان بهترین ترجمهی این کتاب دانست. ترجمه ای روان و با انتخاب کلمههای بسیار ملموس و قابل هضم که سبک خاص این مترجم است و در حوزهی کتابهای روانشناسی مترجم قابلی به حساب میآید. کتابهای مشابه از حال بد به حال خوب اگر موضوع این کتاب برایتان جذاب بوده است احتمالا کتابهایی چون: زندگی خود را دوباره بیافرینید، هفت عادت مردمان موثر، هنر شفاف اندیشیدن، هنر خوب زندگی کردن و خلق رفتارهای ماندگار نیز برایتان جالب خواهد بود. قسمتهایی از کتاب از حال بد به حال خوب ...بعضیها نهتنها از شکست، بلکه از متوسط و معمولی ظاهر شدن هم واهمه دارند. سال قبل به اتفاق یکی از همکارانم در شیکاگو سمیناری برپا کردیم. برنامهی بدی نبود. اما در حد بهترین برنامههای ما هم نبود. دوستم به شدت سرماخورده بود و من هم روحیهی خوبی نداشتم. در بخش سوال و جواب حالت تدافعی گرفتم. چند روز بعد به همکارم گفتم که از برگزاری سمینار شیکاگو بسیار ناراحت هستم. از من دلیلم را پرسید. به او گفتم به نظرم طرز ارائهی ما کمتر از حد متوسط بود. در جوابم گفت: ببین دیوید، تنها در نیمی از مواقع میتوانیم بالاتر از حد متوسط قرار گیریم و در نیم دیگر، به اجبار در زیر حد متوسط خود هستیم. جز این غیرممکن است. زیرا طبق تعریف، متوسط یعنی معدل، یعنی میانهی راه. در سمینار بعدی تلاش میکنیم که بالاتر از حد متوسط قرار گیریم.با این توضیح او احساس آرامشی بر من حاکم شد. هدف این نیست که کنترل همهی احساسات خود را به دست گیرید. این غیرممکن است. کمی اضطراب قبل از هر سخنرانی عادی است. حتی سخنرانهای حرفهای هم مضطرب میشوند. وقتی از مبارزه با اضطراب دست میکشید و میپذیرید که داشتن این اضطراب تا اندازهای طبیعی است، اوضاع بهتر میشود و میتوانید در مواقعی از آن به عنوان یک نیروی مثبت برای اجرای بهتر سخنرانی خود استفاده کنید.
