اين‌که چرا جامعه‌ي ادبي و فرهنگي بريتانيا اي. ام. فورستر را برنمي‌تابيد سؤالي است که بايد پاسخش را در رمان اتاقي با يک چشم‌انداز جست‌وجو کرد؛ او را متخصص بازنمايي رياکاري طبقاتي جامعه‌ي بريتانيا در ادبيات مي‌نامند. فورستر در اين کتاب از دل قصه‌ي سفر تفريحي دو زن جوان بريتانيايي به فلورانس، دست به موشکافي طنزآميزي مي‌زند. سفري که ابتدايش دغدغه‌ي اين دو زن براي داشتن اتاقي با چشم‌انداز رودخانه است و پايانش به کشف ‌و شهودي غم‌انگيز از روابط ميان آدم‌ها و گريز ختم مي‌شود.