ابله

ساعت نه بامداد یکی از روزهای آخر نوامبر بود. یخ ها به تدریج آب می شد و قطار ورشو به سرعت هر چه تمام تر به سوی پترزبورگ پیش می رفت رطوبت و مه چنان بود که نور خورشید اثری نداشت و از پنجره های واگن تا فاصله ده چه از راست و چه از چپ هیچ چیز به درستی تشخیص داده نمی شد عده ای از مسافرین از خارج کشور بازمی گشتند لکن کوپه های درجه سوم مملو از اشخاص کاسب بود که از فاصله زیادی حرکت نکرده بودند.