همیشه آسمان اهواز را قرمز میدیدم. انعکاس آتشهای اطراف اهواز به حدی بود که نمیتوانستم ستارههای آسمان را ببینم. زندگی من بهنوعی با این آتشها گرهخورده بود و هر ایدهای که به ذهنم میرسید ریشه در آتشهای اهواز داشت. چند داستان کوتاه نیز درباره آتشهای اهواز نوشتهام؛ فیلمهایی که در تهران و خوزستان ساختهام همگی به نوعی یا این آتشها پیوندند. نوشتن فیلمنامه آن سوی آتش حدود شش یا هفن ماه طول کشید؛ برخلاف شیح کژدم که تنها دو یا سه شب زمان برد. احساس میکردم مشغول نوشتن رمانی هستم. تجربیات دوران نوجوانیام از اهواز و آتش های آن فرصتی در اختیارم گذاشت تا با دقت و حوصله همه آنچه را لازم بود بنویسم.
